Soms zie je een kind groeien, stap voor stap. Niet altijd direct in cijfers, maar in moed, bewustwording en in het vragen om hulp…
Marie* zit in groep 6 en ze werkt keihard. Leren gaat haar niet vanzelf af en het kost haar veel energie. Maar opgeven? Dat doet ze niet. Ze blijft proberen, zet door, bijt zich vast in nieuwe leerdoelen. Ze wil het graag zelf kunnen. De leerkracht en ik als begeleider zien dat en spreken onze bewondering hierover uit. Echter kan Marie deze complimenten maar moeilijk in ontvangst nemen. Ze vindt het lastig om trots te zijn. Ze blijft vooral kijken naar wat moeilijk is en naar wat niet lukt. Hierdoor is haar zelfvertrouwen en zelfbeeld laag.
Samen met de gedragsspecialist is Marie gestart met het werken met de Wijzer in Veerkracht. Zo leert ze over haar talenten, over het lef dat nodig is om uitdagingen aan te gaan, over focus op groei en over haar eigen krachtbronnen. In één van de gesprekken gebeurt iets moois: Marie begint te vertellen over Harrie*. Haar paard.
Harrie heeft het soms óók moeilijk. Als hij iets eng of spannend vindt, steigert hij. En dan weet Marie precies wat ze moet doen: hem even laten pauzeren of iets doen wat hij wél kan, hem aanmoedigen, vertrouwen geven.
Ineens valt het kwartje. Bij Marie gebeurt hetzelfde als bij Harrie. Want ook in de klas voelt het soms moeilijk. Vanbinnen steigert ze. Dat zie je niet altijd aan de buitenkant, maar het gebeurt wel. Door Harrie als voorbeeld te nemen, heeft Marie ingezien dat ze het niet alleen hoeft te doen. Als ze van binnen steigert, mag ze om hulp vragen. Sindsdien probeert Marie aan te geven wanneer ze graag hulp wil bij de onrust in haar hoofd; iets wat ze nooit eerder zo duidelijk had gezegd.
Een enorme stap! Dat is de kracht van de Wijzer in Veerkracht en de metafoor van de tuimelaar. Samen maken we haar binnenwereld begrijpelijk.
Benieuwd naar de Wijzer in Veerkracht? Check ‘m hier.
*Marie en Harrie zijn gefingeerde namen
